Nazilerin kayıp altınları

Last Updated on 19 Mayıs 2020 by Yaşar Çelik

1945 yılında Nazi Almanya’sı müttefik güçlere karşı diz çökmeye başlarken, aynı zamanda Nazi liderleri ise son altı yılda el koydukları diğer Avrupa Ülke hazinelerini saklamakla meşguldü. Yağmalanan milyarlarca dolar değerindeki savaş hazinelerinin büyük kısmı günümüzde halen sır niteliğinde.

Geçen yıllar içerisinde hazinelerin bir kısmı müttefik güçler tarafından bulundu, ancak buna rağmen halen 37 milyar dolar değerinde hazine kayıp. Polonya’nın Walbrzych bölgesinde yaşayan bazı tarihçi ve defineciler, 2006 yılında Üçüncü Reich generallerinin muhtemelen altın ve mücevher yüklü bir treni gizlediklerine dair kanıt bulduklarını iddia ettiler. 2012 yılında ise Almanya’nın Münih kenti ve yakın bölgelerdeki göllerin derinliklerinde farklı dönemlere ait 1,8 milyar dolar değerinde altın hazineler gün ışığına çıkarıldı.

Naziler tarafından çalınan sanat hazinelerinin çoğu şimdi Alman müzelerinde ya da yine ait oldukları hak sahiplerinde. Yağmalanan altınlar ile ilgili durum ise farklı. İsviçre bankalarının kara para aklaması nedeniyle, gelen altınlar çoğunlukla kayıp olarak kabul edilir. İkinci Dünya Savaşı’nın bitiminden kısa bir süre önce, Üçüncü Reich, yurtdışından savaş malzeme ve teçhizat almaya devam edebilmek için İsviçre’ye altın getirdi. İsviçre bankaları para aklama görevini kusursuzca yerine getirdi, böyle müttefikler de para kazanmış oldu. 1945 yılında ABD birlikleri Merkers, Thüringen’de altın külçe ve banknotlarla dolu 2000’den fazla konteyner buldu. Bulgular Yalta anlaşması uyarınca Sovyet Ordusu birliklerine teslim edilmiş olsa dahi, Amerikalılar tünelleri boşalttı ve hazineleri Frankfurt’a taşıdı. Bugüne kadar, Merkers’den gelen servetin tümüyle iade edilip edilmediği açıklığa kavuşturulamamıştır.

Naziler, öldürülen Yahudilerin altınlarını ve işgal altındaki ülkelerin rezervlerini çalıp ganimeti İsviçre merkez bankasına sattılar ve bunun karşılığında nakit para aldılar.

Bu şekilde tarafsız üçüncü ülkelerden silahlar için önemli ham maddeler satın alabilirlerdi.

Nazi dönemi Almanya’sında 4 çeşit altın vardı; Birincisi, Alman Reichsbank’ın 1933’ten önce sahip olduğu altın vardı ki bu şüphesiz yasal olarak elde edildi. Buna temiz altın diyebilirsiniz. İkincisi, Nazi hükümetinin 1933’ten itibaren Yahudilerden ve diğer zulüm gören insanlardan aldığı altın vardı, ister külçe, madeni para veya mücevher şeklinde olsun, bu önemsizdi. Üçüncüsü, Wehrmacht yerel banknotların altın rezervlerine ve çoğu durumda işgal ettiği ülkelerin neredeyse tamamındaki ticari bankalara el koydu. Bu gerçek anlamda kaba altındır. Dördüncüsü, İkinci Dünya Savaşı’ndaki en korkunç altın türü – sonuçta – mücevher altından öldürülen mücevher ve Holocaust kurbanları şeklinde alınan değerli metaldi. Kurban altının aksine, ölü altın olarak adlandırılabilir.

Tüm bunların ötesinde çalınan, el koyulan ve saklanan hazinelerin nerede olabileceğine dair listeyi birlikte inceleyelim

Jonas Vadisi, Ohrdruf, Hitler’in UFO’ları ve Çar’ın Kehribar Odası

S-III Führer Genel Merkezine ev sahipliği yapan Jonas Vadisi’nde hazine avcıları, Hitler’in atom bombası, Çarlık Kehribar Odası, çok sayıda kayıp sanat şaheseri ve Reichsbank altının çevresindeki dağlara kazılmış bir tünel sisteminde gizlendiğine inanıyor. Amerikalılar Ohrdruf’u kurtardılar ve bununla ilgili tüm belgeleri sınıflandırdılar. Halka kapalı olan mülk hala çok gizemli ve sırlarla dolu bir bölgede yer alıyor.

Walchen Gölü, Altın 100 Milyon Dolar

Walchen Gölü’ne büyük miktarda altın atıldığı söylentileri var. Münih yakınlarındaki kırsal kesimde bulunan dağ, Alp göllerinin en büyük ve en derinlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Bölge sakinleri, Üçüncü Reich’ın sona ermesinden bir ay önce, 1945 yılının Nisan ayında kıyıdaki birlikleri fark ettiler. Arşivler, Himmler’in asker refakatiyle üç kamyonun karanlıkta Berlin’den Bavyera’ya seyahat etmesine izin verdiğini ve aynı zamanda sakinlerin birlikleri gördüğünü gösteren kayıtları içeriyor. Göl, avcıların aramalarını odakladıkları çok sayıda dağ geçidine sahiptir.

Lüner Gölü, Altın, Mücevher ve Pul 84 Milyon Dolar

Bir başka Alp gölü olan Lüner, Dachau toplama kampındaki mahkûmlardan alınan 84 milyon dolarlık altın ve mücevherlerin saklandığı yer olduğu söyleniyor. Yaklaşık 1.200 şüpheli Nazi savaşı suçlusu gölün yanında kaldı. Bunlardan biri, kendilerine bakmak için atanan doktora, Wilhelm Gross’a, gölün kıyısında bir Alp kulübesi altında gömülü olan “altın çubuklar, mücevherler ve nadir pullar” konusunda bir servet olduğunu belirtti. ABD Ordusu istihbarat subayı Edward Greger, 50’lerin başında hazineyi aramayı planlamıştı, ancak bunda başarılı olamadı.

Chiemsee Gölü, Altın Kazan

2001 yılında Bavyera gölünde 560.000 dolardan fazla Nazi temalı bir altın kazan bulundu. 9 kilogramdan fazla ağırlığa sahip olan efsanevi Kelt ve Hint-Cermen figürleriyle süslenmiştir. İddiaya göre Himmler’in emri üzerine yapıldı. Keşfinden sonra bölgede başka hazinelere rastlanmadı.

Toplitz Gölü, Milyarlarca Dolar değerinde Reichsbank Altını

Avusturya’da Toplitz Gölünde yıllar içinde birçok esrarengiz ölüm olayları görüldü. 5.6 milyar dolarlık Reichsbank altını arayan bazı defineciler boğuldu. Ancak hazineleri bulma konusunda halen ısrarcı birçok defineci olduğu bir gerçek.

Erzgebirge Dağları, Paha biçilmez Hatvany Koleksiyonu

Kimi hazineciler ve bilim insanları eski Çek-Alman sınırına yakın eski bir gümüş madeninin Monet, Manet ve Cezanne’nin başyapıtları için saklandığı yer olduğuna inanıyor. Ayrıca çok miktarda heykel ve halıların olduğunu tahmin ediyorlar. Resimler Baron Ferenc Hatvany’ın sahip olduğu genelde Hatvany koleksiyonundan meydana gelmekteydi. Baron Hatvany Macar-Yahudi sanayici ve önde gelen bir sanat patronuydu.

Carinhall, Goering’in Yağmalanmış Sanatı

Führer Hermann Goering’in yazlık evi, diğer ülkelerden çıkarılmış çok sayıda sanat eseri içeriyordu. 1945’te Ruslar yaklaşırken, Goering koleksiyonun Carinhall’dan taşınmasını emretti. Sonra kütüphane de dâhil olmak üzere tüm araziyi havaya uçurdu. Bu koleksiyonun nerede sona erdiğini bulmak, Almanya’nın 1990’da yeniden birleşmesinden bu yana hazine avcıları için çok popüler bir eğlence oldu.

Wałbrzych (Waldenburg), Polonya

İkinci Dünya Savaşı sırasında liderler için gelecekteki bir merkez olarak tasarlanacak olan Aşağı Silezya’daki Fürstenberg Kalesi (bugün Zamek Książ) altında, Groß-Rosen kampından toplama kampı mahkûmları “Operasyon Riese” adlı bir tünel sistemini kazmak zorunda kaldı. 2015 yazında, iki araştırmacı yeraltında georadar görüntüleri üzerine bir tren tanımlamak istedi. Olası içerik hakkında çok spekülasyon vardı: Nazi altın, kehribar odası mı yoksa sadece belgeler mi? Şimdiye kadar yeni efsaneler dışında hiçbir şey bulunamadı.

Altaus ve Grundl gölleri, Ausseerland, Avusturya

1944’ten itibaren yağmalanan sanat eserleri Avrupa’nın her yerinden Ausseerland’a taşındı, çünkü bölge Ulusal Sosyalist Partinin son geri çekildiği alan olan Alp Kalesi’nin bir parçasıydı. 1943 yılından itibaren Altaus gölü tuz madeni, Avusturya kiliseleri, manastırları ve müzelerinden hazinelerle dolu sanat hazineleri için bir depoya ev sahipliği yaparken, “Führer kütüphanesi” nin çoğu komşu kasaba Grundl gölünde depolandı. Savaşın sona ermesinden sonra, madenin sanat hazinesi güvence altına alındı ancak o dönemde bölgede bulunan 60 kilogram altın artık kayıp olarak kabul ediliyor.

Falkenstein Kalesi harabeleri, Bavyera

Hazine avcıları, bir zamanlar Almanya’nın Nazi için en yüksek kalesi olan altınları yağmalayan son kalıntıları sürekli olarak karıştırıyorlar. Pfronten topluluğunun yakınındaki harabenin bir süre Naziler tarafından 1944’ten 1945’e kadar kordon altına alındığı söyleniyor. Kimse bu süre zarfında neler olduğunu tam olarak bilmiyor, ancak hazine efsanesi devam ediyor ve şimdiye kadar hiçbir şey bulunamadı.

Günümüze kadar gelen süreçte Nazilerin altınları ile ilgili birçok soru cevapsız kaldı. Örneğin, Batı Avrupa’da Wehrmacht’ı soydular, altınlarının büyük kısımlarını geri aldılar ancak muhtemelen doğudakileri geri almadılar. İsviçre, 1946 Washington Anlaşması’nın Üçüncü Reich’la yaptığı iş için 250 milyon dolar para cezası ödemesine izin vermek zorunda kaldı.

Sağlıkla kalın
Can Bekin